SİYER-İ NEBİ (Peygamberimizin hayatı)
Son Peygamber MUHAMMED (Sallallahu
Aleyhi ve Sellem)
Muhammed Sallallahu aleyhi ve sellem doğmadan önce dünyada huzur, emniyet yok idi.
Kim güçlüyse o diğerini eziyor, öldürüyordu. Zülüm hakimdi, adalet diye bir şey
kalmamış, insani değerler yok olup gitmişti.
Arabistan’da ise putperestlik yer etmişti. Kız çocuklarını diri
diri toprağa gömüyorlar, kadınları, köleleri hakir görüp işkence ediyorlardı.
Kardeş kardeşin kanını içiyordu. Bütün ahlaki vazifeler unutulmuş, kumar, içki,
faiz, rüşvet almış başını gidiyordu.
Hal böyle iken yine de Kabe’ye tazimi unutmamışlardı. Fakat
saygıya kusur karıştırıp putlara tapıyorlardı.
Kabe’ye yapılan bu saygı ve hürmeti kıskanan Habeşli Yemen valisi
Ebrehe, ülkesinde bir kilise yaparak insanları ona çekmeye karar verir.
Başka ülkelerden de yardım alarak altın ve elmasla süslü bir
kilise yaptı. Bütün halka ona ibadet edip yönelmelerini emretti.
Kendi halkı emre itat etti, fakat Arablar o kiliseyi, değil
Kabe’nin yerine koymak, ona hakaret gözüyle baktılar. Hatta Mekke’li bir kaç
kişi bir gece vakti kiliseye pislediler.
Bu durum Ebrehe’yi çok kızdırdı ve Kabe’yi yıkmaya yemin etti.
Kalabalık bir ordu hazırlayıp Mahmud adındaki fili de en öne koyup
Kabe’ ye doğru yürüdü. Fakat fil gitmedi. Fili zorla yürütmeye uğraştılar ama
fil başka yöne gidiyor Kabe’ye doğru gitmiyordu.
Onlar Fili çekiştirip dururken deniz tarafından Ebabil adındaki
kuşlar ağızlarındaki ve ayaklarındaki kızgın taşları Ebrehe ve askerlerinin
üzerine bıraktılar. Hepsi telef olup gitti. Ebrehe’de öldü. Allah'u Teala,
evinin yıkılmasına izin vermedi ve düşmanlarını kuş ordusuyla zelil etti.
İşte Arabların Fil yılı adını verdikleri bu 571 yılının Rabiul
Evvel ayının on ikinci Pazartesi, tan yeri ağarırken dünya başka bir dünya olmuştu.
Çünkü o gün alemlere rahmet olan Muhammed (Sallallahu aleyhi ve sellem) dünyaya teşrif etti.
< Önceki |
---|