ADEM (Aleyhisselam)’İN YARATILIŞI
Adem’i yaratmayı dileyen Allahu Teala, Cebrail’i
yeryüzüne yollayıp ona:
“Kurusundan, yaşından, karasından, akından, tatlısından, tuzlu sundan, yani her çeşidinden bir avuç toprak al getir” dedi.
Cebrail, Kabe’nin olduğu bölgeye indi ve topraktan
bir avuç almak isteyince yer titreyerek “isteğin ne” dedi. Cebrail:
“Senden bir avuç toprak alıp Allah’a götüreceğim, o
da ondan insan yaratacak” dedi. Yer:
“Ey Cebrail, yaratılacak olan insan Allah’a ibadet
etmez, asi ya da inatçı olur. Bu durumda benden Allah aşkına toprak alma” dedi.
Yeryüzü böyle Allah adına and verince ondan toprak
almadan geri döndü. Allah’a:
“Ya Rab! Yer bana senin adına and verince ondan
toprak alma-dan geri döndüm” dedi.
Bundan sonra Allahu Teala, Mikail ve İsrafil’i
gönderdi. Yer, ikisine de yemin edince onlarda toprak almadan geri döndüler.
Sonra Allah'u Teala Azrail’i gönderdi. Yer,
Azrail’e de yemin verince o:
“Senin yemin etmenle ben Allah’ın emrini yerine
getirmeyecek değilim” dedi ve her çeşit topraktan aldı.
“Gerçekten biz Adem’i ak ve kara balçıktan
yarattık”
(Saffat Suresi: 11)
“Andolsun ki biz insanı kuru bir çamurdan, biçim
girmiş balçıktan yarattık” (Hicr
Suresi: 28)
Sonra Allah'u Teala, bu balçığa hiç kimsenin
görmediği bir güzel likte şimdiki insan şeklini verdi.
Sonra ruh geldi ve Adem’in kalıbının ağzından girip
boğazına oradan da bedenine geçti, geçtiği her yerde kan, kemik ve sinir oluştu
ve üstlerini et bağladı.
Hadisi şerifte rivayet edilmiştir ki:
“Ruh, Adem’in başına girip ağzına ve burnuna
ulaştığında Adem aksırdı. Başında bulunan Cebrail:
“Ey Adem “Elhamdülillah de” dedi.
Adem de “Elhamdulillah” dedi. Bunun üzerine Allah'u Teala’nın
izniyle Cebrail, “Yerhamukel-lah” diyerek karşılık verdi. (Bu usul
sünnettir.)
MELEKLER’İN ADEM’E SECDE
EDİŞİ
Adem’in yaratılışı tamam olunca ona elbise
giydirildi. Ve sonra Allah'u Teala meleklere:
“Adem’e secde edin”
buyurdu.
Bu secde etmekteki gaye ibadet değil, saygı ve
hürmettir. Bunun üzerine İblis hariç bütün melekler Adem’e secde ettiler. O ise
ateşten yaratıldığını, ateşin topraktan üstün olduğunu iddia ederek büyüklük
tasladı ve secde etmedi.
Allahu teala buyurdu:
“Ey iblis! senin için ne var ki, secde edenler ile
beraber olmadın”
İblis dedi ki:
“Kuru bir çamurdan, suretlenmiş bir balçıktan
yaratmış olduğun insana ben secde etmek için olmadım.”
Küfrüne işaret olan bu sözler, onun meleklerin
arasından çıkma-sına, çirkin bir surete girip adının da İblis (umutsuz)
olmasına sebep oldu. (Böylece lanetlendi.)
İBLİS’İN KOVULMASI
İblis, Hazreti Adem (Aleyhisselam)’a
secde etmeyip büyüklük tasla yınca sahib olduğu pek çok nimet elinden alındı ve
makamından indirildi.
Allah'u Teala ona:
“Artık çık oradan, muhakkak ki sen kovulmuşsundur.”
“Ve şüphe yok ki kıyamet gününe kadar lanet senin
üzeri-nedir.”
İblis’te dedi ki:
“Ya Rabbi! Öyle ise kabirlerinden kaldırılacakları
güne kadar bana mühlet ver”
Allah'u Teala buyurdu ki:
“Artık şüphe yok ki sen mühlet verilmişlerdensin.
Malum olan vakit gününe (kıyamete) kadar.”
Yani kıyamet gününe kadar müsaade almıştır, böylece
ölüm acısını tadacaktır.
Böylece İblis kovulmuş ve zalimlerden olmuştur. Ona
ve tabi olanlara, Allah'u Teala cehennem azabını vaad etmiştir.
HAVVA ANNEMİZİN
YARATILIŞI
Adem (Aleyhisselam) uyurken
Allah'u Teala onun sol kaburga kemiğinden Havva’yı yarattı. Adem gözlerini açıp
Havva’yı görünce ona:
“Sen kimsin?” dedi. O da:
“Allah'u Teala beni senin eşin olarak yarattı ve
ben senin çiftinim” dedi. (Bu husus tefsirlerde geniş olarak
beyan edilmektedir.)
Her eşyanın ismini bilen Adem’i melekler denemek
için ona:
“Ey Adem bunun adı nedir?” diye
sordular.
O da: “Havva’dır” cevabını verdi.
< Önceki | Sonraki > |
---|