.

Rahmetli Hasbi Hoca bir gün şöyle anlatmıştı.

Biz Efendi Hazretlerinden ders okuyorduk. Bir gün Efendi Hazretlerinin rahlesi üzerine bir muz konmuştu. Bir iki gün orda durdu.

Ertesi gün muz kayboldu, birisi onu yemişti. Efendi Hazretleri muzu sordu, kimseden bir cevap çıkmadı! 

Biraz bekledikten sonra şöyle buyurdular:

O muzu kazancından şüphe ettiğim birisi getirmişti, yemek  istemediğimden bekletiyordum. Yenmeseydi iyi olurdu.

İşte gerçek mürşidler böyle her hususta teyakkuz üzere olup müridlerine de aynı hali ya sözle veya hal ile öğretirler. Zira haram veya şüpheli lokma ibadet etmeye mani olduğu gibi ibadetin lezzetini de götürür.